Pogrzeb śp. Wandy Półtawskiej odbędzie się we wtorek, 31 października br., o godz. 13.00 w Bazylice Mariackiej w Krakowie

Wcześniej, o godz. 12.30, zostanie odmówiony różaniec w intencji zmarłej Pani Profesor. Obrzędy ostatniego pożegnania odbędą się na parafialnym cmentarzu na Salwatorze w Krakowie o godz. 16.00. Uroczystości będą miały charakter państwowy.

Tutaj dokumentacyjna audycja radiowa na Jej temat:

https://www.youtube.com/watch?v=aOU_eqm4i28

To jedna z ostatnich największych, heroicznych, świętych Polek XX wieku.

Szczególnie warto być obecnym przy Jej ziemskim pożegnaniu (tym bardziej, że  ateistyczni wrogowie już zapowiadają jego zakłócanie).

ks. Dariusz Oko

– Z wielkim żalem żegnamy śp. panią profesor Wandę Półtawską, mając głęboką nadzieję, że przekraczając próg wieczności, po tej drugiej stronie spotkała św. Jana Pawła II Wielkiego – mówił abp Marek Jędraszewski, wspominając zmarłą dwa dni temu przyjaciółkę Ojca Świętego.

– Działała z strukturach Kościoła, które przyczyniały się do wzrostu świadomości, jak ważna jest rola małżeństwa i rodziny – zaznaczył metropolita krakowski i podkreślił, że prof. Półtawska była oddana Kościołowi, Polsce i najbliżej rodzinie. Zwrócił uwagę na fakt, że piekło, jakiego doświadczyła przebywając w Ravensbrück, sprawił, że czyniła świat bardziej ludzkim miejscem, a drugiego człowieka traktowała z wrażliwością i szacunkiem.

– Ostatnie lata przebywała w Krakowie, znosząc godnie trudności związane z wiekiem i chorobami. Zawsze otwarta na to, co się dzieje w Polsce. Umiała zabrać jasny, zdecydowany głos wtedy, kiedy chodziło o obronę życia nienarodzonych. Z wielkim żalem żegnamy śp. panią profesor Wandę Półtawską, mając jednocześnie głęboką nadzieję, że przekraczając próg wieczności, po tej drugiej stronie spotkała św. Jana Pawła II Wielkiego. Wieczny odpoczynek racz jej dać, Panie – powiedział.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

https://diecezja.pl/aktualnosci/wspomnienie-abp-marka-jedraszewskiego-o-sp-wandzie-poltawskiej/

W dniu 25 października 2023 r. zmarła Wanda Półtawska , dr n.med. , WYBITNA POLKA oddana Bogu, Ojczyźnie, pacjentom, ludziom cierpiącym, "siostra duchowa" św. Jana Pawła II. 

Zamieszczamy tu informacje zebrane na Wikipedii, aby Czytelnicy mogli pojąć kim ta Polka była, aby podsumować Jej wybitne zasługi i osiągnięcia. CZEŚĆ JEJ PAMIĘCI ! WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ JEJ DAĆ PANIE! [red.ap] Fot. za Wikipedią, Mariusz Kubik

Wanda Wiktoria Półtawska z domu Wojtasik (ur. 2 listopada 1921 w Lublinie^[1], zm. 25 października 2023 w Krakowie^[2]) – polska lekarka, doktor nauk medycznych oraz specjalistka w dziedzinie psychiatrii, profesor nadzwyczajny Papieskiej Akademii Teologicznej, harcerka, działaczka antyaborcyjna, podczas II wojny światowej więziona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, bliska przyjaciółka Jana Pawła II(obecna przy jego śmierci)^[3], dama Orderu Orła Białego.

Życiorys

Uczęszczała do szkoły sióstr urszulanek w Lublinie. Przed 1939 i w czasie II wojny światowej była harcerką. Gdy miała 15 lat, została drużynową.

Okres II wojny światowej[

Po wybuchu II wojny światowej wraz z grupą harcerek włączyła się w służbę pomocniczą i przystąpiła do walki konspiracyjnej jako łączniczka, uczestnicząc jednocześnie w tajnym nauczaniu. Została aresztowana przez Gestapo 17 lutego 1941 i więziona na zamku w Lublinie. Torturowana i przesłuchiwana w lubelskim gestapo „Pod Zegarem”, następnie, 21 września 1941, wywieziona do Ravensbrück z zaocznym wyrokiem śmierci. W obozie stała się ofiarą eksperymentów pseudomedycznych (głównie chirurgicznych okaleczeń kończyn) przeprowadzanych przez niemieckich lekarzy, w tym berlińskiego profesora, późniejszego prezesa niemieckiego Czerwonego Krzyża, Karla Gebhardta oraz dr. Fritza Fischera, Rolfa Rosenthala i Hertę Oberheuser. Na krótko przed końcem wojny została przewieziona do obozu w Neustadt-Glewe, gdzie przebywała do 7 maja 1945.

Działalność naukowa i medyczna[

W 1951 ukończyła medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie uzyskała oba stopnie specjalizacji i doktorat z psychiatrii (1964). W latach 1952–1969 była adiunktem w Klinice Psychiatrycznej Akademii Medycznej w Krakowie, 1955–1997 wykładowczynią medycyny pastoralnej na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, 1964–1972 pracowniczką Poradni Wychowawczo-Leczniczej przy Katedrze Psychologii UJ. W 1967 zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie i kierowała nim przez 33 lata, piastując stanowisko profesora. W latach 1981–1984 była wykładowczynią w Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.

W lutym 1966 roku badała Karola Kota, mordercę znanego jako „Wampir z Krakowa”, wówczas jeszcze niebędącego w ścisłym kręgu podejrzanych^[4]. Doktor zdiagnozowała u niego przemęczenie, „nałogowy onanizm” i przepisała mu witaminę C^[5][6].

Prowadziła badania tak zwanych dzieci oświęcimskich – ludzi, którzy jako dzieci trafili do obozów koncentracyjnych. W kwietniu 1969 zwolniła się z Kliniki, aby poświęcić się przede wszystkim poradnictwu małżeńskiemu i rodzinnemu. Według bazy danych bibliograficznych publikacji medycznych Medline jest autorem pięciu publikacji naukowych w języku polskim i jednej w piśmie anglojęzycznym^[7].

Działalność społeczna

W 1995 zaangażowała się w kampanię na rzecz umieszczenia tablicy upamiętniającej Polki, więźniarki Ravensbrück i ofiary niemieckich lekarzy. Starania o zgodę władz obozu-muzeum zaczęły się na początku 1995 w związku z 50. rocznicą wyzwolenia obozu. Ze względu na sprzeciw władz niemieckich tego obozu wobec pomysłu przypomnienia tragedii Polek, tablicy nie pozwolono zamontować. Dopiero po rocznej kampanii w 1996 niemieckie władze muzeum były zmuszone ustąpić.

Uczestniczyła w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Była członkinią Zespołu Wspierania Radia Maryja w Służbie Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie i Narodowi Polskiemu. Jest wśród redaktorów „Źródła. Tygodnika Rodzin Katolickich”. Jest autorką kilku publikacji z zakresu pedagogiki. Przez 10 lat była radną Krakowa. W 2010 podpisała list otwarty do rządu RP i prezydenta przeciwko organizacji w Warszawie parady Europride. W liście tym podkreślano sprzeciw wobec legalizacji związków osób tej samej płci oraz adopcji dzieci przez pary homoseksualne, a działania środowisk LGBT w tym kierunku określono jako zamach na wolność słowa, przekonań i sumienia^[8].

W maju 2014 była inicjatorką i autorką tekstu Deklaracji wiary lekarzy katolickich i studentów medycyny w przedmiocie płciowości i płodności ludzkiej^[9].

Przyjaźń z Karolem Wojtyłą

Znana jest korespondencja z 1962, skierowana do włoskiego zakonnika i późniejszego świętego katolickiego Ojca Pio przez arcybiskupa Karola Wojtyłę, z prośbą o modlitwę o uleczenie Wandy Półtawskiej z choroby nowotworowej i późniejsze podziękowanie papieża za skuteczną interwencję. Korespondencja listowna z Janem Pawłem II trwająca aż do jego śmierci stanowiła utajniony materiał dowodowy w procesie beatyfikacyjnym.

O Wandzie Półtawskiej opowiada film dokumentalny pt. „Duśka”, który wyreżyserowała Wanda Różycka-Zborowska. Film miał premierę wiosną 2008 w Poznaniu.

Dzięki przyjaźni i zaufaniu, jakim darzył ją Karol Wojtyła, w listopadzie 2001 mogła poinformować papieża o sprawie arcybiskupa poznańskiego Juliusza Paetza i sytuacji w diecezji poznańskiej^[10], w następstwie czego do Poznania przybyła watykańska komisja, która wysłuchała relacji obu stron.

O przyjaźni Wandy Półtawskiej z Karolem Wojtyłą (Janem Pawłem II) opowiada książka Beskidzkie rekolekcje, w której jest zebrana korespondencja z prawie 50 lat. Przed publikacją Beskidzkich rekolekcji rękopis został przedstawiony Postulacji Generalnej Procesu Beatyfikacyjnego Jana Pawła II w Rzymie, by nie zaszkodzić procesowi beatyfikacyjnemu Jana Pawła II. Postulacja nie zgłosiła żadnych obiekcji^[11].

Życie prywatne

Trzecia córka Adama Franciszka Wojtasika, urzędnika pocztowego, i Anny z domu Chaber. Mąż – Andrzej Półtawski (1923–2020, syn Adama) – był profesorem filozofii. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim i na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Mieli cztery córki.

Członkostwo w organizacjach

• od 1983 członkini Papieskiej Rady ds. Rodziny
• od 1994 członkini Papieskiej Akademii Życia
• konsultantka Papieskiej Rady ds. Pracowników Służby Zdrowia
• członkini Unii Pisarzy Medyków
• członkini Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy
• była wieloletnia członkini Zespołu Wspierania Radia Maryja w Służbie Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie i Narodowi Polskiemu

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Publikacje naukowe[edytuj | edytuj kod]

• (1978) Stany hipermnezji napadowej u byłych więźniów obserwowane po 30 latach^[12]
• (1967) Stany hipermnezji napadowej (Na marginesie badań tzw. „dzieci oświęcimskich”)^[13]
• (1966) Wyniki badań psychiatrycznych osób urodzonych lub więzionych w dzieciństwie w hitlerowskich obozach koncentracyjnych^[14]
• (1957) Dr Władysław Stryjeński ur. 1889 r., zm. 1956 r.^[15]
• (1956) Clinical observations on agenesis of the pellucid septum^[16]
• (1996) The responsibility of the medical doctor and the life of the patient^[7]

Książki

• I boję się snów. Wyd. Edycja Świętego Pawła Częstochowa 1998 (wydanie IV). ISBN 83-7168-202-6.
• Homoseksualizm – sprawa prywatna?. Wyd. Jedność 1998; praca zbiorowa: Wanda Półtawska, Bogdan Gierdziewicz, Wiesław Kryczka, Krystyna Kluzowa. ISBN 83-7224-056-6.
• And I am afraid of my dreams (tłum. I boję się snów). New York: Hippocrene Books, 1989. ISBN 0-87052-745-2.
• Samo życie Wyd. Edycja Świętego Pawła Częstochowa 1994, 2004.
• Z prądem i pod prąd. Wyd. Edycja Świętego Pawła Częstochowa 2001. ISBN 83-7168-178-X.
• Jestem odpowiedzialny za swój kwiat. (wyd. kasetowe)
• Stare Rachunki Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2001. ISBN 83-7168-447-9.
• By rodzina była Bogiem silna... Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2004. ISBN 83-7168-643-9.
• Przygotowanie do małżeństwa WAM Kraków, wydania: 1988, 1993, 1996, 1998, 2000 (ISBN 83-7097-678-6), 2002. Nowe wydanie pod tytułem: Eros et iuventus!, Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2009, ISBN 978-83-7424-698-9.
• Przed nami miłość. Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2001. ISBN 83-7168-466-5.
• Ekspertyza sądowo-psychiatryczna w postępowaniu spadkowym testamentowym. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1974.
• I boję się snów (audiobook mp3). Czyta Czesława Monczka, Wyd. Edycja Świętego Pawła Częstochowa 2008.
• Beskidzkie rekolekcje. Dzieje przyjaźni księdza Karola Wojtyły z rodziną Półtawskich, Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2009, ISBN 978-83-7424-572-2.
• Miłość, Małżeństwo, Rodzina, w pracy zb. pod red. F. Adamskiego, Wydawnictwo PETRUS, Kraków 2010.
• Wychowanie w rodzinie, w pracy zb. pod red. F. Adamskiego, Wydawnictwo PETRUS, Kraków 2010.
• „Duśka” Filmowa opowieść o wyjątkowej kobiecie (DVD) – film dokumentalny o Wandzie Półtawskiej. reż. Wanda Różycka-Zborowska, Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2011
• Jeden pokój. Rozmowy na podstawie filmu Pawła Zastrzeżyńskiego „Jeden pokój” (książka + DVD). Wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2011
• Uczcie się kochać, wydawnictwo Edycja Świętego Pawła, 2015. ISBN 978-83-7797-483-4.

Ordery, odznaczenia, nagrody i wyróżnienia[

• Złota Odznaka „Za pracę dla miasta Krakowa” (1964)
• Medal „Pro Ecclesia et Pontifice” (1981)
• Doctor honoris causa Notre Dame Pontifical Catechetical Institute w Arlington, Wirginia (1987)
• Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (1999)
• Medal Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1999)
• Medal Świętej Jadwigi Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1999)
• Medal Prezydenta Miasta Lublin (2006)
• Nagroda im. Eugena Bolza (2006)
• Honorowy Obywatel Siedlec (26.10.2007)
• Doctor honoris causa KUL (9.06.2008)^[17]
• Nagroda im. Antona Neuwirtha Słowackiego Stowarzyszenia Forum Życia za obronę życia w kategorii osobowość zagraniczna (27 marca 2009)
• Honorowy Obywatel Świdnika (28.06.2009)
• Honorowy Obywatel Lublina (19.11.2009)^[18]
• Fides et ratio – za konsekwentną obronę życia
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski – w uznaniu wybitnych zasług w upamiętnianiu prawdy o wojennych losach Polaków, za ogromny wkład w rozwój katolickiej nauki społecznej i osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie psychiatrii, za dawanie świadectwa miłości do człowieka i niesienie pomocy osobom potrzebującym (2012)^[19][20]
• Medal Kochaj i Służ – przyznawany przez Parafię Rzymsko-Katolicką św. Maksymiliana Kolbe w Lublinie „tym którzy przejawiają wyjątkową aktywność w czynieniu dobra, niosą pomoc, krzewiąc idee chrześcijańskie” (2014)^[21]
• Medal i tytuł Honorowy Obywatel Miasta Limanowej (13.02.2016)^[22]
• Order Orła Białego (28 kwietnia 2016)^[23][24]
• Honorowy Obywatel Miasta Zakopane (5 czerwca 2017)^[25]
• Medal 700-lecia Miasta Lublin (19 października 2017)^[26]
• Tytuł i nagroda Kustosz Pamięci Narodowej (2019)
• Złota Odznaka Honorowa Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski (2019)^[27]
• Wielka Nagroda Honorowa im. Witolda Hulewicza (25 listopada 2020)^[28]
• „Świadek Historii” (2018)^[29]
• Medal „Pro Bono Poloniae” (2021)^[30][31]
• Honorowa Obywatelka Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa (2022)^[32]

Upamiętnienie

• W marcu 2023 Oddział Noworodkowy Szpitala na Siemiradzkiego im. R. Czerwiakowskiego w Krakowie otrzymał imię Wandy Półtawskiej. Patronka oficjalnie dokonała otwarcia placówki^[33].

https://www.youtube.com/watch?v=GyVE36aaqNw

ŚP dr n.med.Wanda Półtawska mówi o św. Janie Pawle II 

W niedzielny poranek grupa ponad 30 mężczyzn złożyla kwiaty i zapaliła znicze pod symbolicznym grobem Obrońców Wiary w 17 dzielnicy Wiednia.

Tak właśnie rozpoczęli upamiętnienie 340 rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej członkowie męskiej wspólnoty Wojowników Maryi, którzy przybyli z różnych stron Polski do swoich Braci, którzy od 2 lat działają w stolicy Austrii, by wspólnie z nimi uczcić pamięć polskich bohaterów sprzed wieków.

O godzinie 9.00 byliśmy już na Kahlenbergu gdzie na pobliskim cmentarzu poprzedziliśmy uroczystości modlitwą w intencji Polaków poległych w obronie Wiednia w 1683 r. Następnie uczestniczyliśmy w Mszy Świętej pod przewodnictwem biskupa polowego Wojska Polskiego ks.dr Wiesława Adama Lechowicza. W homilii bp Lechowicz podkreślał, że kolejna rocznica wiktorii wiedeńskiej jest okazją do spojrzenia „na przeszłość, teraźniejszość, by znaleźć wskazówki pozwalające na optymistyczne spojrzenie w przyszłość” Polski i Europy. Mówiąc o przeszłości ordynariusz wojskowy powiedział, że „zwycięstwo pod Wiedniem oznaczało obronę chrześcijańskiej cywilizacji w Europie”. Biskup zwrócił też uwagę, że współczesna Europa porzuciła tradycję „christianitas”. – Co możemy w tej sytuacji czynić? Jak pomóc Europie zachować ducha chrześcijańskiego? - pytał.

Po oficjalnych uroczystościach wyruszyliśmy wraz z Polonią austriacką w procesji różańcowej ulicami stolicy Austrii, którą poprowadził o. Augustyn Zygmunt OFM - proboszcz Parafii Niepokalanego Poczęcia NMP i opiekun duchowy Wojowników Maryi z Brodnicy - ze zwycięskiej góry pod Papieski Krzyż w Donau Park, gdzie 40 lat wczesniej Msze Świętą odprawiał św. Jan Paweł II.

Był to niezwykły czas kiedy to mogliśmy się spotkać, wspólnie pomodlić, a przede wszystkim nawiązać piękne relacje z naszymi kolegami z Polski.

Przypomnieliśmy sobie jak ważna jest modlitwa i wiara pokładana w ręce Maryi - tak jak czynił to św. Ojciec Stanisław Paczyński, przewodnik duchowy Króla Jana III Sobieskiego, który swoją wytrwałościa w modlitwie wyprosił zwycięstwo dla chrześcijanskiej Polski i Europy.

Z Wiednia dla KSD
Kamil Lewandowski 
Lider Wojowników Maryi w Wiedniu

Galeria zdjęć:

Gala wręczenia dorocznej Nagrody Dziennikarskiej Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy

26 czerwca 2023 roku w „Galerii Mariackiej” w Gdańsku odbyła się uroczystość wręczenia „Nagrody im. Maksymiliana Kolbe” za rok 2023, przyznawanej przez Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy. 

Tegorocznym laureatem został Magazyn Katolicki „Droga” pod redakcją Jolanty Roman Stefanowskiej, którego 500. wydanie ukazało się w niedzielę, 25 czerwca na antenie TVP3 Gdańsk.

Jak podkreślił prezes Zarządu Głównego KSD Tomasz Białaszczyk: Już od blisko trzydziestu lat nasze Stowarzyszenie każdego roku wyróżnia „Nagrodą im. św. Maksymiliana Kolbe” dziennikarzy, redakcje czy programy tworzone zespołowo, by z jednej strony docenić profesjonalizm ich realizatorów, a przy tym, zwrócić uwagę odbiorców na wartościowe produkcje medialne.

Przewodniczący Rady Programowej TVP3 Gdańsk Bogusław Olszonowicz z kolei zwrócił uwagę m.in. na wyjątkowe znaczenie Magazynku „Droga”, który dociera do widzów z pięciu diecezji na terenie województwa pomorskiego, o czym świadczy chociażby jego oglądalność, która jest porównywalna do cieszących się dużą popularnością programów informacyjnych.

- Warto zwrócić uwagę i na to – kontynuował przewodniczący Rady Programowej – że z materiałów zgromadzonych podczas realizacji Magazynów „Droga” powstało ponad sto filmów i reportaży pod redakcją Jolanty Roman Stefanowskiej, dokumentujących najważniejsze postaci i wydarzenia historyczne związane z wiarą i patriotyzmem na terenie Pomorza.

- Te produkcje – dodał – KSD będzie starało się prezentować podczas ogólnokrajowych przeglądów twórczości dziennikarskiej, a także powinny wzbogacić bibliotekę dydaktyczną katechetów w całej Polsce.

Dziękując Stowarzyszeniu za przyznanie gdańskiej redakcji tak prestiżowej nagrody, red. Jolanta Roman Stefanowska podkreśliła, że nie byłoby możliwym tworzenie takiego programu bez współpracowników, a są to:

konsultanci - ks. dr Krystian Kletkiewcz, ks dr Łukasz Koszałka, ks. dr Leszek Jażdżewski, operatorzy - Andrzej Poniewski, i Krzysztof Iglikowski, reżyserzy montażu - Mirosław Kosmalski i Michał Stelmasiewicz, , kierownik produkcji Barbara Walecka, operator dźwięku Włodzimierz Dembicki.

Wspomniała także o nieżyjących: śp. ks. Jerzym Kownackim, którego komentarze programowe wydają się być niezastąpione i o operatorze śp. Zbigniewie Szymaniaku.

Uroczystość w gdańskiej „Galerii Mariackiej” dodatkowo uświetnił występ wokalno-muzyczny Bernarda Dornowskiego, współzałożyciela i wieloletniego członka legendarnego zespołu „Czerwone Gitary”. 

Bogusław Olszonowicz, 

zdjęcia Autora 

Msza dla rybaków na sopockiej plaży

29 czerwca 2023 roku na na plaży, przy przystani rybackiej w Sopocie, obok kapliczki „O szczęśliwy powrót” została odprawiona Msza święta w intencji rybaków i ludzi morza. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił duszpasterz ośrodka „Stella Maris” w Gdańsku-Nowym Porcie, ks. Rafał Nowicki. 

Podkreślił on, że kapliczka papieska na plaży sopockiej jest dla ludzi morza, zwłaszcza dla rybaków, miejscem symbolicznym. 

Wskazując na postać Chrystusa spoglądającego z troską w morski horyzont wyjaśnił, że: Tu gromadzimy się na modlitwie nie tylko w uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła, ale przed tą kapliczką otaczamy modlitwą w Dzień Zaduszny wszystkich naszych bliskich, którzy odeszli już na „wieczną wachtę”.

-Eucharystia w tym zupełnie nieoczywistym miejscu – dodał -  daje możliwość, by Pan Bóg otworzył nasze oczy na to, co jest w naszym życiu, jak morska dal, nowe i nieznane, a także byśmy zachowali w sercach wrażliwość na Jego obecność w drugim człowieku, a tym samym byli dla świata znakiem nadziei.

Treści zawarte w wygłoszonej homilii przez duszpasterza ludzi morza dopełniały słowa pieśni, które jako oprawę muzyczną w czasie Mszy świętej wykonywał duet muzyków: Bernard Dornowski, współtwórca „Czerwonych Gitar” i Bogusław Olszonowicz („Duval”).

Po zakończonej Eucharystii, załogi poszczególnych kutrów rybackich stanęli przy swoich jednostkach, które kapłan kolejno święcił.

Kapliczka rybacka zatytułowana :”O szczęśliwy powrót” była jedną z tych, które zdobiły ołtarz papieski w Sopocie podczas wizyty na Wybrzeżu Jana Pawła II w czerwcu 1999 roku. Jej autorem jest nieżyjący już, znany sopocki architekt Brunon Wandtke. Kapliczka jest symbolicznym miejscem, gdzie każdego roku w uroczystość Patrona Rybaków, św. Piotra sprawowana jest Msza święta, w który niejako przy okazji licznie uczestniczą przebywający w Sopocie turyści. Jest to także swoiste centrum modlitewnych spotkań rodzin rybaków, którzy nie wrócili z morza i których ciał nigdy nie odnaleziono.

Bogusław Olszonowicz, 

zdjęcia Autora 

Odpowiedż rzecznika prasowego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - na apel ZG KSD z maja 2023:

Dnia 07 lipca 2023 15:55 Rzecznik <Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.>napisał(a):

Szanowny Panie Prezesie,

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zwróciło się do Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z interwencją ws. inwestycji w Gietrzwałdzie i jej wpływu na sąsiadujące z nią obiekty zabytkowe i pozostaje z nim w stałym kontakcie w tej sprawie.

W granicach planowanej inwestycji w Gietrzwałdzie nie występują obiekty wpisane do rejestru zabytków województwa warmińsko-mazurskiego ani obiekty ujęte w gminnej ewidencji zabytków gminy Gietrzwałd oraz zaewidencjonowane stanowiska archeologiczne. Obecnie Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Konserwator Zabytków prowadzi postępowanie administracyjne w sprawie wpisania do rejestru zabytków kapliczki przydrożnej z XIX w. zlokalizowanej przy ul. Szkolnej w Gietrzwałdzie w sąsiedztwie ww. inwestycji. Do organu konserwatorskiego wpłynął także wniosek o wpisanie do rejestru zabytków alei przydrożnej, dotychczas ujętej w Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Gietrzwałd. Wniosek ten będzie rozpatrywany w W-MWKZ.

Z wyrazami szacunku

Rzecznik Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. www.gov.pl/kultura Krakowskie Przedmieście 15 00-071 Warszawa

Odwrót bezdusznej nocy 

Wtargnęli pod kapturem nocy, jak stary złodziej,

dumni, niczym paw i pewni łakomego łupu.

Głodni, jak wilki, stado baranków kąsają. 

Owczą skórę przyodziali, chcąc okłamać prawdę. 

Dla nich świętość była niełaknionym pastwiskiem.

Zdeptali wiele delikatnych stokrotek.

Przesadzili strasznie hen człowiecze krzewy, 

ścinali jak drwale piękne życia konary.

Położyli rękę po pokarmu nasiona,

ogniem bezlitosnym wiele ich strawili.

Gromy wojny na tych bez tarczy ciskali.

Fabrykę światła mogli zmienić w cmentarzysko.

Rycerze z tryzubem, spiżowy opór stawili,

dwugłowego orła do milowego odwrotu 

zmusili, nadzieję w serca nie raz gasnące,

jak oliwy do nieśmiertelnej lampy dolali.

Kto walczy, ten jutrzenkę wiktorii dostrzega,

nawet pod parasolem chmur przeciwności.

Młody marsz do boju na dzisiaj i jutro

o klejnotową wolność, innym wygrywa.

Chodzież, 31 XII 2022 – 2 I 2023 

PAWEŁ ZIÓŁKOWSKI