Publikacje
INFORMACJA PRASOWA WS. TRWAJĄCEGO ANTY-SZCZYTU, PROJEKTU „RABATU POLSKIEGO” I PODPISANEGO APELU
Warszawa, 10 listopada 2013 r.
Krzysztof Bosak, tel. 884 654 554
Biuro Prasowe Ruchu Narodowego
INFORMACJA PRASOWA
WS. TRWAJĄCEGO ANTY-SZCZYTU,
PROJEKTU „RABATU POLSKIEGO”
I PODPISANEGO APELU
Konferencja „ANTY-SZCZYT KLIMATYCZNY. Cała prawda o globalnym ociepleniu i skutkach polityki klimatycznej UE” trwa do godziny 15:00 w Centrum Prasowym Foksal (ul. Foksal 3/5) w Warszawie.
Na żywo transmituje ją w Interenecie RazemTV:
http://new.livestream.com/accounts/1782125/events/2532212/player
Program konferencji tutaj:
http://narodowcy.net/wydarzenia-narodowe/8220-anty-szczyt-klimatyczny-ruchu-narodowego
Organizatorem wydarzenia jest Ruch Narodowy. Partnerami są: NSZZ „Solidarność”, Instytut Globalizacji oraz Commitee For A Constructive Tomorrow (CFACT) (czołowa amerykańska organizacja walcząca z mitem „globalnego ocieplenia”).
Głównym celem jest przedstawienie Polakom prawdziwych informacji o zjawisku globalnego ocieplenia, wpływie człowieka i cywilizacji na zmiany klimatu, kosztach gospodarczych i społecznych wdrażania polityki klimatycznej UE i skutkach polityki dekarbonizacji.
Anty-Szczyt jest dla nas okazją do zamanifestowania naszego sprzeciwu wobec polityki klimatycznej UE, która szczególnie silnie uderza w kraje, których gospodarki oparte są na węglu, takie jak Polska.
W trakcie Anty-Szczytu Klimatycznego Ruch Narodowy prezentuje program „Rabatu Polskiego”, który jest jednym z pięciu głównych postulatów politycznych Ruchu Narodowego.
Rabat Polski jest wzorowany na rabacie brytyjskim wynegocjowanym przed laty przez Premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, która obniżyła o 2/3 brytyjski wkład netto do europejskiego budżetu.
Istotą Rabatu Polskiego jest wyłączenie Polski z części lub całości regulacji pakietu klimatycznego UE. Zakres wyłączenia powinien być przedmiotem negocjacji nowego polskiego rządu z UE. Cel maksymalny to całkowite wyłączenie Polski z pakietu klimatycznego. Cel minimalny to utrzymanie dotychczasowych regulacji 3x20% i wyłączenie Polski z planowanych dalszych zaostrzeń polityki klimatycznej po 2020 roku.
Wśród mówców i prelegentów są m.in. amerykańscy eksperci klimatyczni David Rothbard i Craig Rucker (CFACT), prof. dr hab. Leszek Marks (Kierownik Wydziału Geologii Klimatycznej na Wydziale Geologii UW), Marek Adamczyk (ekspert Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”), mec. Tomasz Chmal (ekspert energetyczny z Instytutu Sobieskiego), Michał Putkiewicz (ekspert energetyczny Ruchu Narodowego, autor programu „Rabatu Polskiego”), Robert Winnicki i Artur Zawisza (liderzy Ruchu Narodowego) oraz Marton Gyongyosi (Przewodniczący Klubu Parlamentarnego węgierskiej partii Jobbik).
Na zakończenie Anty-Szczytu o godz. 14.30 jego uczestnicy podpiszą Apel Wolnych Narodów Europy i Świata do uczestników Szczytu Klimatycznego ONZ COP 19 rozpoczynającego się 11.11.2013 w Warszawie.
Oto treść Apelu:
„APEL WOLNYCH NARODÓW EUROPY I ŚWIATA
DO UCZESTNIKÓW SZCZYTU KLIMATYCZNEGO ONZ COP 19:
ZREWIDUJMY GLOBALNĄ POLITYKĘ KLIMATYCZNĄ!
Nadszedł czas, aby zadać trzy fundamentalne pytania. Na jakich podstawach naukowych jest prowadzona bieżąca polityka wobec tzw. zmian klimatu? Jakie efekty przyniosła dotychczasowa alarmistyczna polityka walki z „globalnym ociepleniem”? Jakie społeczne i gospodarcze koszty przynosi światu polityka wobec zmian klimatu narzucana przez ONZ ?
Nie istnieją naukowe dowody na występowanie tzw. globalnego ocieplenia, ani na wzrost poziomu wód w wyniku wzrastających temperatur, ani także na związek większego stężenia dwutlenku węgla w atmosferze z wzrostem temperatur. Przez ostatnie dwie dekady mieliśmy do czynienia z kompromitacją naukowców związanych z Międzyrządowym Panelem ds. Zmian Klimatu (IPCC), których modele komputerowe zmian klimatycznych okazały się całkowicie błędne i którzy nie potrafili dowieść, że człowiek przyczynia się do występowania efektu cieplarnianego.
Protokół z Kioto okazał się fiaskiem, bowiem zamiast redukcji emisji gazów cieplarnianych skutkował on wzrostem emisji dwutlenku węgla. 89 proc. światowej emisji CO2 generują kraje spoza Unii Europejskiej, a kraje objęte protokołem z Kioto odpowiadają za zaledwie 27 proc. emisji. Najwięksi emitenci (Chiny – 25 proc. światowej emisji, USA – 19 proc. Indie – 6 proc.) nie uczestniczą w „walce o klimat”. Z ustaleń Protokołu wycofała się Kanada, wkrótce uczyni to najpewniej Australia.
Największymi beneficjentami polityki klimatycznej ONZ i pakietu klimatycznego UE są bogate i rozwinięte kraje nie uczestniczące w ograniczeniach środowiskowych narzucanych przez te gremia. Największymi przegranymi są rozwijające się kraje, których gospodarki oparte są na węglu, które zostały zmuszone do wdrażania horrendalnych restrykcji środowiskowych narzuconych przez ONZ i Unię Europejską.
Uważamy, że polityka klimatyczna ONZ i pakiet klimatyczny UE są przejawem przemocy strukturalnej bogatych państw zachodu wobec krajów znajdujących się na innym poziomie rozwoju gospodarczego i przemysłowego. Szczególnie takich państw jak Polska i inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej, które opierają swoją gospodarkę na spalaniu paliw kopalnych i posiadających przewagę konkurencyjną wobec Zachodu w postaci taniego, własnego źródła energii (węgiel kamienny i brunatny).
W imię cynicznych interesów gospodarczych, w celu zniszczenia konkurencyjnych gospodarek, przy pomocy międzynarodowej biurokracji, organizacji reprezentujących skrajne poglądy na ochronę środowiska, z wykorzystaniem manipulacji medialnych promuje się ideologię „globalnego ocieplenia” i zaostrza regulacje ekologiczne.
Zgromadzeni w dniu 10 listopada 2013 roku w Warszawie przedstawiciele ruchów narodowych, związkowych, branżowych, wolnorynkowych i środowisk naukowych wzywają uczestników rozpoczynającego się 11.11.2013 w Warszawie Szczytu Klimatycznego ONZ COP 19 (Konferencji Stron Konwencji) do :
1. Rzetelnego rozliczenia zobowiązań przyjętych przez poszczególne państwa w ramach protokołu z Kioto, jako gwarancji przestrzegania zasady pacta sunt servanda i podstawy wiarygodności sygnatariuszy ewentualnego nowego porozumienia;
2. Zaprzestania prac nad kolejnymi konwencjami i celami redukcyjnymi do czasu osiągnięcia konsensusu naukowego wokół zjawiska tzw. globalnego ocieplenia i znaczenia aktywności człowieka dla tzw. efektu cieplarnianego;
3. Wprowadzenia zasady, iż nowa konwencja klimatyczna ONZ wejdzie w życie tylko, jeśli podpiszą ją państwa odpowiadające za co najmniej 2/3 światowej emisji gazów cieplarnianych (w tym najwięksi emitenci – USA, Chiny, Indie, Kanada, Rosja).
4. Wprowadzenia rabatu redukcyjnego w ewentualnej nowej konwencji klimatycznej dla krajów będących w trakcie procesu transformacji gospodarczej, których miks energetyczny w ponad 50 proc. opiera się na paliwach wysokoemisyjnych.”
Kontakt dla mediów:
Michał Putkiewicz (606 786 686) – organizator i prowadzący Anty-Szczyt
Robert Winnicki (721 097 349)
Krzysztof Bosak (884 654 554)